Interese académico, científico e profesional
Como se recolle no documento “Guía de apoio para a elaboración do memoria para as solicitudes de verificación de títulos oficiais (Grao e Máster) neste apartado teremos que xustificar a adecuación da proposta ás normas reguladoras do exercicio profesional vinculado ao título, facendo referencia expresa ás devanditas normas. Pasamos a expoñer todo o marco regulador da devandita especialización profesional.
A formación do profesorado de secundaria retómase hoxe como un dos temas prioritarios, como un dos factores principais para que o noso sistema educativo poida mellorar a súa calidade (Informe PISA 2006).
Aínda que os diferentes niveis educativos -educación infantil, primaria, secundaria obrigatoria, bacharelato e universidade- sufriron varias reformas (L.O.G.S.E., L.O.C.E., L.O.E., L.R.U, L.O.U.), a formación do profesorado de secundaria está aínda regulada por un sistema pouco adaptado aos requisitos actuais e que demostrou a súa necesidade de adecuación, reiteradamente, durante os últimos anos nos que estivo en vigor (1970): o Certificado de Aptitude Pedagóxica (en diante C.A. P). Ese curso é posto en marcha coa Lei Xeral de Educación (L.O.D.E. 1970) a través da Orde Ministerial de 8 de Julio de 1971, onde se establece que se desenvolverá en dous ciclos (un teórico e outro práctico). A partir dese momento son varios os intentos realizados para modernizar este ámbito de profesionalización do profesorado, pero todos eles quedaron abortados por diferentes motivos: políticos, económicos ou sociais.
Un destes proxectos foi o C. C. P. (Curso de Cualificación Pedagóxica) en ano 1990 -Lei de Ordenación Xeral do Sistema Educativo-. O seu desenvolvemento plásmase no R.D. 162/1995, que non chegou a implantarse, xa que 1996 prodúcese un cambio de Goberno que paralizou o proxecto. A través de diferentes Reais Decretos foise aprazando e mantendo en vixencia o CAP.
Na L.O.C.E (2002) exponse, de novo, a renovación de estea ámbito académico-profesional e no seu artigo 58.1 fálase de Título de Especialización Didáctica (T.E.D.). Neste novo proxecto fálase xa de que estea título capacitará tamén a profesores de Formación Profesional de grao Superior e aos da Ensinos de Réxime Especial (aos de Secundaria e Bacharelato como sempre). Este proxecto volve abortar por un novo cambio de Goberno, a derrogación da O.C.E e a publicación da L.O.E. 2006 (art. 94, 95 e 97) onde se empraza a todo o profesorado de Secundaria, Bacharelato, Formación Profesional e Ensinos de Idiomas a estar en posesión deste Máster. O interese académico deste novo título queda patente pois, é o único caso no campo da formación inicial que non se actualizou de forma acorde aos cambios políticos, sociais e sobre todo no desenvolvemento do coñecemento sobre este ámbito formativo.
Dadas as circunstancias descritas anteriormente parece indiscutible que necesitamos un cambio na formación inicial destes/as profesionais da docencia. Doutra parte, a necesidade de mellorar os resultados, en termos de calidade, dos nosos alumnos/as a nivel europeo, xustifica a necesidade deste título de Máster e así o recolle tamén a Orde ECI/3858/2007, do 27 de decembro.
Así mesmo, anterior a esta Orde, o Real Decreto 1393/2007, no seu art. 15.4 xa establece as condicións de desenvolvemento para a implantación deste Máster.
Por último, na Resolución de 18 de Julio de 2008 da Dirección Xeral de Universidades sobre diversos aspectos relativos aos ensinos universitarios de Máster e Doutoramento na nova ordenación universitaria, no seu apartado f) establécese a extinción dos ensinos conducentes ao Certificado de Aptitude Pedagóxica. Nesta Resolución exponse que “este próximo curso 2008-2009 é o último en que as universidades poderán seguir organizando os ensinos conducentes á obtención Certificado de Aptitude Pedagóxica. A partir do curso 2009/2010 poderán organizar ensinos conducentes á obtención do título de Máster ao que se refire a Lei Orgánica 2/2006, do 3 de maio, conforme ao establecido no Consello de Ministros”.
Como se xustifica esta formación inicial do profesorado dentro do marco do EEES? Desde a Declaración de Bolonia (1999) márcase, entre outros obxectivos, dar resposta a través das novas titulacións de grao e máster, ás demandas das sociedades actuais. Este sistema está baseado en dous tipos de títulos: o primeiro, o título de grao, que ha de proporcionar cualificaciones apropiadas para o desenvolvemento profesional, o segundo, o título de Máster, que ten que conducir a un nivel de maior especialización do estudante na súa formación académica, profesional ou investigadora.
O Máster para o Profesorado de Educación Secundaria, Bacharelato, Formación Profesional e Ensinos de Idiomas, como o seu propio título indica é un Máster puramente profesionalizante. Esta profesionalización céntrase no campo da “Educación” e dentro de estea na Formación Inicial do Profesorado, é dicir, a docencia.
O profesorado de Secundaria e Bacharelato chega a este Máster cunha formación do grao nunha disciplina determinada por tanto coa capacitación para saír ao mercado profesional nese ámbito (Química, Dereito, Historia, etc.). A importancia do Máster que estamos a deseñar tradúcese en que capacitará para un ámbito de actividade restrinxido: a docencia (institucións educativas) e, por tanto debemos capacitar aos alumnos nunhas competencias específicas para exercer como “profesional do ensino secundario e bacharelato”.
É responsabilidade da Universidade de Vigo organizar este Máster para dar resposta a esta necesidade e realizar unha adecuada planificación que permita atender aos requirimentos científicos e profesionais da sociedade e tamén e non menos importante, para os graduados/as da Universidade de Vigo e a Comunidade Autónoma de Galicia.
Referentes externos á Universidade
Consultas externas: Realizáronse fundamentalmente a través da OFOE (oficina de orientación ao emprego) da Universidade de Vigo. Este servizo actúa como vínculo de contacto entre os centros e os licenciados das distintas titulacións. Ademais proporciona unha conexión entre as empresas e os centros que permitiu coñecer as necesidades e demandas concretas a nivel local e rexional do sector no que o alumno vai desenvolver a súa actividade profesional, a fin de adaptar no posible os plans de estudo ás necesidades sanitarias, sociais e empresariais da súa contorna.